Ubuntu Tweak
Ubuntu Tweak to doskonałe narzędzie konfiguracji i konserwacji systemu. Pozwala nam na dotarcie w łatwy sposób do ukrytych ustawień pulpitu i systemu. Mocną stroną Ubuntu Tweak jest Centrum oprogramowania, gdzie w wygodny sposób możemy dodawać nowe repozytoria, a wraz z nimi – poszerzać zakres dostępnego oprogramowania. Program udostępnia również narzędzia do porządkowania systemu, narzędzia konfiguracji listy programów uruchamianych przy starcie systemu, modyfikacji efektów Compiza i parę innych przydatnych funkcjonalności.
W celu instalacji Ubuntu Tweak, należy wpisać w terminalu następujące polecenia:
sudo add-apt-repository ppa:tualatrix/ppa
sudo apt-get update
sudo apt-get install ubuntu-tweak
Ailurus
Doskonałą alternatywą lub uzupełnieniem Ubuntu Tweak jest aplikacja Ailurus. Program ten jest nieco bardziej rozbudowany niż Ubuntu Tweak, zwłaszcza jeżeli chodzi o dostęp do zaawansowanych, często ukrytych, ustawień naszego systemu.
Instalacja Ailurus:
sudo add-apt-repository ppa:ailurus/ppa
sudo apt-get update
sudo apt-get install ailurus
Deja Dup
Przypadek utraty danych jest zwykle dla użytkownika systemu poważnym problemem. Aby zabezpieczyć newralgiczne dla nas dane, możemy wykorzystać program do tworzenia kopii zapasowych – Deja Dup. Program umożliwia m.in. ustalanie harmonogramów pracy według których wykonywane będą kopie zapasowe, szyfrowanie danych, korzystanie z serwerów FTP oraz z usług sieciowych takich jak Amazon S3.
Instalacja Deja Dup:
sudo apt-get install deja-dup
GNOME Schedule
Aplikacja Schedule posłuży nam do tworzenia harmonogramów zadań czyli automatyzacji i planowania zdarzeń systemowych.
Instalacja Schedule
sudo apt-get install gnome-schedule
TrueCrypt & Bleach Bit
Aplikacje TrueCrypt i Bleach Bit zadbają o poufność naszych danych oraz naszą anonimowość. Program Bleach Bit służy do usuwania zbędnych i ukrytych plików oraz ochrony prywatności użytkownika poprzez bezpowrotne kasowanie danych. Program umożliwia wykrywanie i kasowanie plików tymczasowych tworzonych przez aplikacje, czyszczenie ciasteczek, historii przeglądania, niszczenia logów. Współpracuje z ponad 70 najpopularniejszymi aplikacjami. Program TrueCrypt umożliwia nam szyfrowanie danych w locie. Pozwala zarówno na szyfrowanie całych dysków, ich partycji i przenośnych dysków USB, jak i na tworzenie wirtualnych zaszyfrowanych dysków o określonej pojemności.
Instalacja Bleach Bit
wget http://sourceforge.net/projects/bleachbit/files/bleachbit_0.8.0-2_all_ubuntu1004.deb
sudo dpkg –i bleachbit_0.8.0-2_all_ubuntu1004.deb
Instalacja TrueCrypt
Pobieramy ze strony producenta plik tar.gz dla odpowiedniej architektury, a następnie po rozpakowaniu uruchamiamy plik binarny, który zawiera instalator narzędzia.
Hardinfo
Dokładne informacje o konfiguracji naszego systemu zdobędziemy dzięki aplikacji Hardinfo
Instalacja Hardinfo
sudo apt-get install hardinfo
Screenlets
Do monitoringu aktualnego stanu systemu warto wykorzystać aplikację Screenlets w której pośród wielu gadżetów ozdabiających i zwiększających funkcjonalność pulpitu, znajdziemy aplet umożliwiający śledzenie na bieżąco wielu istotnych parametrów pracy systemu, takich jak zużycie pamięci operacyjnej, zużycie czasu procesora, wykorzystanie dysków twardych, lista uruchomionych procesów itp.
Instalacja Screenlets
Sudo apt-get install screenlets
Gnome-Do
Ostatnią prezentowaną przez nas aplikacją jest Gnome Do. Program służy do przyspieszania dostępu do plików i programów, ale też np. do zakładek w przeglądarce internetowej. Aplikację obsługuje się wpisując na klawiaturze początki wyrazów, na podstawie których program wyszukuje interesujące nas pliki bądź programy.
Instalacja Gnome-Do
sudo apt-get install gnome-do
Opracowanie: PA PCh
Przeszukaj witrynę
17 września 2010
16 września 2010
Aliasy
W systemach UNIX-owych skrypt jest plikiem tekstowym zawierającym polecenia systemowe oraz polecenia sterujące przebiegiem wykonania samego skryptu. Pliki wykonywane dzielimy na dwa rodzaje skrypty oraz pliki binarne. Skrypty wykonywane są przez powłokę natomiast pliki binarne są wynikiem kompilacji tekstu źródłowego programu napisanego w wybranym języku programowania. Za pomocą skryptów możemy w prosty sposób wykonać powtarzające się czynności lub wymagające np. użycia kilku poleceń. Najprostszym ich przykładem są aliasy.
Przykładem aliasu może być instalacja oprogramowania zamiast sudo apt-get install możemy wpisac własne polecenie np. instaluj. Aby tego dokonać w konsoli należy wpisać
alias instaluj=”sudo apt-get install”.
Utworzony w ten sposób alias będzie ważny do końca bieżącej sesji użytkownika który go utworzył. W celu zachowania go na stałe musimy wy edytować plik .bashrc. Kropka przed nazwą pliku oznacza że jest on ukryty. Możemy tego dokonać za pomocą edytora lub dodać alias bezpośrednio do pliku z konsoli. W celu dodania go drugą metodą, należy zastosować polecenie
echo 'alias instaluj=”sudo apt-get install”' >> ~/.bashrc
w celu sprawdzenia czy nasz alias został dodany należy wpisać polecenie alias bez parametrów.
Aliasami mogą być dowolne polecenia wraz parametrami oraz ciąg poleceń.
W celu usunięcia aliasu należy wpisać polecenie unalias nazwa. To pozwoli nam usunąć alias z pliku .bashrc na czas bieżącej sesji, w celu stałego usunięcia go z pliku należy go edytować.
Paweł Korzuszek
Przykładem aliasu może być instalacja oprogramowania zamiast sudo apt-get install możemy wpisac własne polecenie np. instaluj. Aby tego dokonać w konsoli należy wpisać
alias instaluj=”sudo apt-get install”.
Utworzony w ten sposób alias będzie ważny do końca bieżącej sesji użytkownika który go utworzył. W celu zachowania go na stałe musimy wy edytować plik .bashrc. Kropka przed nazwą pliku oznacza że jest on ukryty. Możemy tego dokonać za pomocą edytora lub dodać alias bezpośrednio do pliku z konsoli. W celu dodania go drugą metodą, należy zastosować polecenie
echo 'alias instaluj=”sudo apt-get install”' >> ~/.bashrc
w celu sprawdzenia czy nasz alias został dodany należy wpisać polecenie alias bez parametrów.
Aliasami mogą być dowolne polecenia wraz parametrami oraz ciąg poleceń.
W celu usunięcia aliasu należy wpisać polecenie unalias nazwa. To pozwoli nam usunąć alias z pliku .bashrc na czas bieżącej sesji, w celu stałego usunięcia go z pliku należy go edytować.
Paweł Korzuszek
09 września 2010
Dock, czyli Macowa alternatywa dla paneli
Jeśli lubicie szpan, polecam zastąpić standardowe panele u góry/dołu ekranu, jednym rozwijalnym menu zwanym dock. Jego przewaga jest przede wszystkim natury estetycznej, choć po okresie aklimatyzacji można docenić również funkcjonalność nowego rozwiązania. Kwestia gustu i konfiguracji, a u mnie wygląda to tak:
Jak można się domyślić z tytułu posta, dock był pierwotnie elementem interfejsu graficznego systemu Mac OS X. Dzięki kilku programom np. AWN, SimDock, kiba-dock, Engage Doc mogą się nim cieszyć również posiadacze systemu Ubuntu. Ja wybrałem Cairo-Dock 2.1.3 (GLX-Dock), które wykorzystuje do generowania grafiki Open GL przez co animacje są płynne i nie obciążają CPU. Poza tym wyróżnia się on prostą konfiguracją, co ułatwia "zaprzyjaźnienie się" z nowym elementem pulpitu.
Dość istotną nowością jest także zaktualizowanie do wersji 1.0 API DBus przy użyciu którego można sterować dokiem z zewnętrznych źródeł takich jak terminal czy skrypt.
Dla przykładu można wykonać na przykład (oczywiście dok powinien być najpierw uruchomiony):
dbus-send --session --dest=org.cairodock.CairoDock /org/cairodock/CairoDock org.cairodock.CairoDock.ShowDock boolean:false
Polecenie to ukrywa dok z pulpitu. Można go przywrócić odwrotną komendą:
dbus-send --session --dest=org.cairodock.CairoDock /org/cairodock/CairoDock org.cairodock.CairoDock.ShowDock boolean:true
Instalacja Cairo-Dock
Repozytorium, które należy dodać http://ppa.launchpad.net/cairo-dock-team/ppa/ubuntu
Gdy już to uczynimy, szukamy i instalujemy pakiety cairo-dock oraz cairo-dock-plug-ins za pomocą Menadżera Pakietów Synaptic. Po instalacji konfigurujemy dock, który znajdziemy w Programy=>Akcesoria=>GLX-Dock
Domyślnie program zawiera średnio-bogaty zestaw themes, animacji, bez problemu można doinstalować dodatkowe widgety typu zegarek czy aktualna pogoda.
Miłego tuningowania życzy - Karol Majewski
Jak można się domyślić z tytułu posta, dock był pierwotnie elementem interfejsu graficznego systemu Mac OS X. Dzięki kilku programom np. AWN, SimDock, kiba-dock, Engage Doc mogą się nim cieszyć również posiadacze systemu Ubuntu. Ja wybrałem Cairo-Dock 2.1.3 (GLX-Dock), które wykorzystuje do generowania grafiki Open GL przez co animacje są płynne i nie obciążają CPU. Poza tym wyróżnia się on prostą konfiguracją, co ułatwia "zaprzyjaźnienie się" z nowym elementem pulpitu.
Dość istotną nowością jest także zaktualizowanie do wersji 1.0 API DBus przy użyciu którego można sterować dokiem z zewnętrznych źródeł takich jak terminal czy skrypt.
Dla przykładu można wykonać na przykład (oczywiście dok powinien być najpierw uruchomiony):
dbus-send --session --dest=org.cairodock.CairoDock /org/cairodock/CairoDock org.cairodock.CairoDock.ShowDock boolean:false
Polecenie to ukrywa dok z pulpitu. Można go przywrócić odwrotną komendą:
dbus-send --session --dest=org.cairodock.CairoDock /org/cairodock/CairoDock org.cairodock.CairoDock.ShowDock boolean:true
Instalacja Cairo-Dock
Repozytorium, które należy dodać http://ppa.launchpad.net/cairo-dock-team/ppa/ubuntu
Gdy już to uczynimy, szukamy i instalujemy pakiety cairo-dock oraz cairo-dock-plug-ins za pomocą Menadżera Pakietów Synaptic. Po instalacji konfigurujemy dock, który znajdziemy w Programy=>Akcesoria=>GLX-Dock
Domyślnie program zawiera średnio-bogaty zestaw themes, animacji, bez problemu można doinstalować dodatkowe widgety typu zegarek czy aktualna pogoda.
Miłego tuningowania życzy - Karol Majewski
Subskrybuj:
Posty (Atom)