Przeszukaj witrynę

18 stycznia 2011

Zastosowanie systemów BSD

BSD jest systemem pokrewnym systemom Unix, dostępnym bez ograniczeń w internecie, wykorzystywanym przez dostawców usług internetowych, stosowanym na urządzeniach przenośnych oraz wszędzie tam, gdzie niezawodność jest nadrzędnym wymogiem. Jest on bezpośrednio oparty na oryginalnym systemie Unix opracowanym przez firmę AT&T w latach siedemdziesiątych XX wieku.
Kod dystrybucji BSD UNIX został wykorzystany przez wiele firm do tworzenia własnych komercyjnych systemów. Jednym z tych produktów był 386BSD, który następnie stał się podstawą systemu FreeBSD 1.0. W niedługim czasie światło dzienne ujrzał system BSD 4.4-Lite, a jego kolejna wersja, BSD 4.4-Lite 2, stała się pierwowzorem obecnego systemu FreeBSD, jak również wielu innych, takich jak Net BSD, Open BSD czy też Mac OS X.
Obecnie wiele firm związanych czynnie z internetem wykorzystuje system FreeBSD. Na przykład Yahoo! Działa prawie w całości na FreeBSD. Firma US West (odłam po rozbiciu firmy Bell) wykorzystuje go do obsługi swoich systemów internetowych. Firmy IBM, Nokia oraz wiele innych stosują FreeBSD w urządzeniach, w których mało kto by się tego spodziewał.
Głównym zastosowaniem systemów z rodziny BSD jest obsługa serwerów internetowych. Jeden serwer z BSD może obsłużyć setki, a nawet tysiące domen internetowych; liczba serwisów WWW wykorzystujących BSD jest zatem znacznie większa od liczby fizycznych serwerów z tym systemem operacyjnym.
Dzięki wykorzystywaniu przez BSD zaawansowanego systemu plików, może on obsługiwać partycje o pojemności petabajta (milion gigabajtów). Mechanizmy obsługi plików są bardzo wydajne i odporne na awarie. System plików BSD jest tak zaawansowany, że został zaadaptowany przez wielu komercyjnych producentów systemów Unix, jak Sun czy HP.
W rzeczywistości każda firma, w której wymogiem jest uzyskanie wysokiej wydajności pracy z internetem, z reguły wykorzystuje BSD. BSD jest wszędzie wokół, a to, że tego nie widzimy, jest skutkiem bardzo dużej niezawodności tego systemu.

Copyright © Kamil Trojak